به گزارش ميراث آريا (chtn)، اين فسيل که به اولين نمونه از دايناسورهاي فندق شکن معروف شد، از سنگدان‌هاي هضم کننده‌اي بهره مي‌برد که تجزيه و هضم سخت‌ترين نوع غذاها را براي اين حيوان مهيا مي‌کرده است.

پول سرنو، ديرينه‌شناس دانشگاه شيکاگو و سرپرست تيم اکتشاف گفت: در فسيل جديد به خوبي مي‌توان رابطه‌اي موازي با طوطي‌هاي امروزي را مشاهده کرد.

اين دايناسور که در صحراي مغولستان کشف شده و سيتاکوسوروس گوبينسيس (PSITTACOSAURUS GOBIENSIS) نام دارد در حدود 110 ميليون سال پيش و در اواسط دوره کرتاسه مي‌زيسته است.

به گفته ديرينه‌شناسان بزرگي و حجم سنگدان اين دايناسور او را قادر مي‌ساخت تا به راحتي غذاهايي سنگين همچون فندق يا تخم گياهان را هضم کند. بيش از 50 سنگ معده عمل آسياب کردن غذاها را بر عهده داشت و بح حدي حجم معده را بزرگ‌ مي‌کرد که هرگونه تناسبي را با طول سه فوتي اين دايناسور از بين مي‌برد.

دانشمندان با بررسي آرواره‌هاي اين موجود دريافتند که بر خلاف ديگر دايناسور‌ها حرکت دندان‌هايي به صورت عقب و جلو داشته و بر خلاف حجم قوي خود از دندان‌هاي نرم و نه چندان قوي بهره مي برده است.

اگر چه بررسي‌هاي تکميلي روي اين دايناسور همچنان ادامه دارد اما دانشمندان در نظر دارند به منظور بالا بردن آگاهي علاقمندان آن را در موزه به نمايش در آوردند./109

انتهای پیام/